یادنامه ای برای شهدای استان اصفهان، ۵
یادی از شهدای ارمنی ایران که در اصفهان روییدند
به گزارش آبی طرح، اصفهان شهید آرمِن آودیسیان، وازگن آوانسیان و ورژ باغومیان همگی از گل های مریم اصفهان اند که در دفاع از کشورمان جان خویش را نثار کردند.
در کنار خیل عظیم شهدا در استان اصفهان، نام و یاد شهدای ارمنی هم دیده می شود. آن چه در ادامه می خوانید مروری بر زندگی سه شهید ارمنی است که همگی از تبار اصفهان هستند.
از جلفای اصفهان تا قصر شیرین
شهید آرمِن آودیسیان از شهدای ارمنی کشورمان است که در جلفای اصفهان و به تاریخ زمستان ۱۳۳۸ شمسی به دنیا آمد. آودیسیان تا دوران کودکی ساکن اصفهان بود؛ سپس بهمراه خانواده ساکن آبادان شد. با شروع جنگ تحمیلی هم همگی به اجبار ساکن تهران شدند و آرمن در مدرسه سوقومونیان همان شهر دیپلم خویش را دریافت کرد.
او بعد از دریافت دیپلم با پدر به بوشهر مهاجرت کرد و مشغول به کار شد. دوران سربازی وی هم با خدمت در جبهه پیوند خورد. او از سال ۱۳۶۷ سربازی خویش را شروع کرد و در دوران بعد از دفاع مقدس به نفت شهر و قصر شیرین منتقل شد.
در این دوره و در دفاع از مرزهای ایران مسئولیت های گوناگونی ازجمله رانندگی آمبولانس و تانکر آب را به عهده داشت. او سال ۱۳۶۹ در قصر شیرین بهمراه دو هم وطن مسلمان خود و موقع انتقال یک مجروح شهادت یافت. آودیسیان در حالی به شهادت رسید که فقط چهار ماه از ازدواجش می گذشت.
ماندگار در جبهه تا روز شهادت
شهید وازگن آوانسیان در بهار ۱۳۳۸ شمسی در فریدن اصفهان چشم به دنیا گشود. با پایان دوران کودکی همراه خانواده به تهران مهاجرت و در همین شهر دیپلم خویش را دریافت کرد. سال ۱۳۵۸ به سربازی اعزام شد و دوران خدمتش با دفاع مقدس گره خورد، هرچند بعد از پایان خدمت هم در جبهه های ضد دشمن ماند و عرصه را ترک نکرد.
همت و از جان گذشتگی وی در روز شهادتش که به سال ۱۳۶۲ صورت گرفت زبانزد است. وی در روز شهادت چند دستگاه تانک دشمن را متوقف کرد. آوانسیان بهمراه شماری از هم وطنان دیگرمان بر اثر شلیک تانک و برخورد ترکش جان عزیز خویش را از دست داد.
مردی با ایمان استوار
شهید ورژ باغومیان در بهار ۱۳۴۴ شمسی در جلفای اصفهان متولد شد. بعد از تحصیل در مقطع ابتدایی و رسیدن به ۱۵سالگی درس را کنار گذاشت تا به علایقش در کار و ورزش برسد. وی در زمینه‌ی برق فشار قوی فعالیت می کرد و علاقه‌ی بسیاری هم به فوتبال داشت.
او دوران سربازی خویش را با کار در یک موتورخانه شهر کرمان شروع کرد. سپس در سال ۱۳۶۴ به جبهه‌ی پیرانشهر اعزام و در قسمت تدارکات مشغول شد، در واقع مهمات و خوراک رزمندگان را در خط مقدم به دست آنان می رساند. وی در زمان نجات ۲۷ سرباز کشورمان که به محاصره‌ی گروهک ضد انقلاب کومله درآمده بودند، به شهادت رسید.
بر مزار او که بهمراه دیگر یارانش در گورستان ارامنه اصفهان آرمیده است، چنین نوشته اند: «برای همرزم زخمی ات سپر گشتی و بی درنگ به نجاتش شتافتی. قلب سوخته و شمع زندگی ات خاموش شد و مردمت را تشنه ایمان محکمت گذاری.»
شهید آرمِن آودیسیان، وازگن آوانسیان و ورژ باغومیان فقط سه لاله سرخ ارمنی اصفهان هستند که جانشان را فدای ایران کردند. به جز آنان میتوان از شهدای دیگری چون رازمیک داوتیان، پایلاک آودیان، رازمیک هونانیان و هراچ هاکوپیان هم یاد کرد.
مرجع
قاسمی فاخر، امیر (۱۳۹۶)، «شهدای اقلیت دینی»، تهران: نظری.
منبع: abitarh.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب