آبی طرح گزارش می دهد:
مالیات های ۲۰۰ میلیونی برای آموزشگاه های موسیقی!
به گزارش آبی طرح، مدیر یکی از آموزشگاه های موسیقی تهران در رابطه با مالیات هایی که برای آموزشگاه دارها تعیین می شود، می گوید: مگر آموزشگاه های موسیقی چقدر درآمد دارند که سالیانه ۲۰۰ میلیون تومان مالیات دهند؟ اصلا با این وضعیت اقتصادی، آموزش موسیقی در سبد فرهنگی چند خانوار است؟ اگر وضع ادامه دار شود، باید آموزشگاه های موسیقی جمع شوند که تعطیلی هر آموزشگاه موسیقی هم برابر با بیکاری ۲۰ تا ۲۵ معلم خواهد بود.
محمدمهدی پیرخائفی ضمن بیان این جملات در گفتگو با ایسنا می گوید: فضا برای جامعه هنری سخت شده است. یکی از اشکالات بزرگی که سال جاری با آن دست و پنجه نرم کردیم، بحث مالیات بود. مدیران آموزشگاه های موسیقی اکثرا خود صاحب ملک نیستند و باید اجاره های نجومی پرداخت کنند اما اداره مالیات و دارایی در این شرایط مالیات های سنگین ۱۵۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان تعیین می کند.
پیش تر طی گفت و گویی با محمد الهیاری، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به بحث کارت صلاحیت تدریس پرداخته بودیم، و از او سوال کرده بودیم که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تا چه حد بر مدرس های موسیقی، نظارت دارد؟
الهیاری هم در پاسخ به این سؤال عنوان کرده بود که «به آموزشگاه ها تکلیف شده است مدرسین آنها باید کارت صلاحیت تدریس بگیرند. برای خیلی از فارغ التحصیلان رشته موسیقی مهم ترین بازار کار، آموزشگاه های موسیقی است و البته که مردم هم فضای آموزشگاه را محیط قابل اعتمادی می دانند و به علل مختلف ترجیح می دهند معلم خصوصی به منزل آنها نرود و یا فرزندشان به منزل معلم خصوصی نرود. به همین جهت آموزش صحیح و اصولی هنرجویان در فضای آموزشگاه امر مهمی است.»
به نظر می رسد که آزمون کارت صلاحیت تدریس نزدیک به سه سال است که صاحب سامانه شده است؛ به این صورت که مدرسین در آن ثبت نام می کنند، طبق نوبت امتحان می دهند و سپس برای آنها کارت صلاحیت تدریس که نشان دهنده داشتن صلاحیت لازم برای تدریس است، صادر می شود.
به قول الهیاری اگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبحث کارت صلاحیت تدریس را جدی ادامه دهد، احیانا چند هزار مدرسی که در آموزشگاه ها تدریس می کنند، در وهله اول صاحب یک شناسنامه می شوند که در بحث های مالیاتی خیلی به درد آنها می خورد، ثانیا آنهایی که در بحث های فنی ضعیف ترند خودشان را به سطحی می رسانند که بتوانند آزمون را بگذرانند؛ چونکه صرف بلد بودن نحوه نواختن ساز، نمی توان اظهار داشت که فرد بحث های فنی و نظریه موسیقی را به خوبی می داند.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صدور کارت صلاحیت تدریس را از آموزشگاه های آزاد هنری که مجوزهای آنها را صادر می کند، آغاز کرده است. کارت صلاحیت تدریس تا سال ۹۰ به تعداد محدود صادر و از سال ۹۰ متوقف ماند؛ تا این که سال ۹۷ از سر گرفته شد و از سال ۹۸ به صورت جدی در دفتر آموزش شروع شد.
حالا به نظر می آید که چند وقتی است وزارت فرهنگ بر داشتن کارت صلاحیت تدریس مدرس های موسیقی تاکید دارد که در همین راستا تصمیم گرفتیم با چند تن از مدیران آموزشگاه های موسیقی در رابطه با این امر گفت و گویی داشته باشیم.
محمدمهدی پیرخائفی (نوازنده ساز پیانو و مدیر آموزشگاه موسیقی) در گفت وگویش با ایسنا، برخلاف آن چه که الهیاری گفت، اعتقاد دارد که آزمون کارت صلاحیت تدریس بیشتر مبانی نظریه را مد نظر قرار می دهد تا شیوه های آموزشی مدرس!
وی در همین راستا به ایسنا می گوید: داستان تجربه تدریس با داشتن کارت صلاحیت تدریس تفاوت دارد؛ چونکه مساله مهم در این آزمون، سواد موسیقایی و سطح تکنیک نوازندگی مدرس است. درحقیقت در آزمون های کارت صلاحیت تدریس به تنها چیزی که پرداخته نمی گردد، شیوه تدریس است و اصلا به توانایی تدریس معلم آگاه نیستند!
به قول این نوازنده پیانو داشتن یک چهارچوب کلی و برنامه مدون برای تأیید صلاحیت مدرسان موسیقی اتفاق مثبتی است ولی خود او بعنوان فردی که مدیریت یک آموزشگاه موسیقی را برعهده دارد، برای استخدام مدرس موسیقی قبل از هر چیزی کیفیت کار او، چگونگی برقراری ارتباط با هنرجو، شناخت از هر هنرجو و متودی که با آن تدریس می کند اهمیت دارد. حال آن مدرس کارت صلاحیت تدریس داشته باشد یا فوق لیسانس موسیقی، اصلا مهم نیست.
درحقیقت علت مهم نبودن داشتن کارت صلاحیت تدریس برای پیرخائفی اینست که در خیلی از موارد با این که مدرس موسیقی کارت صلاحیت تدریس ندارد ولی مربی درجه یکی است و بگونه ای آموزش می دهد که هنرجویان او هر ساله وارد هنرستان موسیقی یا رشته های موسیقی دانشگاه ها می شوند.
از او سوال می نماییم اگر مدرس ها کارت صلاحیت تدریس را دریافت نمایند ولی کارشان کیفیت لازم را نداشته باشد، چه اتفاقی می افتد که توضیح می دهد: به هر حال اگر کارشان کیفیت نداشته باشد با آنها قطع همکاری خواهد شد. همینطور میتوان در ادامه به وزارت ارشاد اعلام نمود که فلان مدرس که کارت صلاحیت تدریس را دریافت کرده، صلاحیت و توانایی لازم را ندارد و حتی سوال کرد که آن فرد بر چه مبنایی موفق به دریافت این مدرک شده است؟
وی در پاسخ به این پرسش که «مزیت داشتن این مدرک چیست؟» پاسخ می دهد: داشتن این مدرک خالی از لطف نیست. مدرکی است معتبر که می توانند آنرا بعنوان یک مدرک شغلی ارائه نمایند. همینطور پیش از این که وزارت ارشاد بخواهد روی این داستان سخت گیری کند، همیشه شرکت در این آزمون را به معلم های خود پیشنهاد داده ام و حتی آنها را به وزارت ارشاد معرفی کرده ام.
وقتی که چندین آزمون صلاحیت در موسیقی داریم
این هنرمند همینطور عنوان می کند: وقتی فردی مدرک لیسانس یا فوق لیسانس موسیقی دارد؛ یعنی آن مدرک را با گذر از فیلترهای آموزشی وزارت علوم دریافت کرده است. ولی اگر همین فرد بخواهد عضو خانه موسیقی شود یا کارت صلاحیت تدریس بگیرد، باید دو آزمون مجزا را از سر بگذارند که این امر نشان دهنده تناقض و ناهماهنگی هایی است که سازمان ها و مراکز در رابطه با موسیقی دارند.
محمدمهدی پیرخائفی
منبع: abitarh.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب