نمایشگاه پانزدهمین جشنواره تجسمی فجر به روایت آبی طرح
اینجا با عزت الله انتظامی هم شوخی می کنند
آبی طرح: سکوت در تالار سوت می کشد. دیوارها پیراهنِ نقاشی های مختلفی را به تن کرده اند و از هر کنجِ تالار فرهنگستان هنر، قاب های مربعی و مستطیلی آویزان شده است. هرچیزی که این جاست بی صدا پیامی را فریاد می زند؛ برای شنیدن صدایش کافی است به آن خیره شوی. یکی از خوش نویسان روی تابلویی از قول بیدل تحریر کرده «اگر غنا طلبی، مشقِ خاکساری کن...»، هنرمند دیگری روی بوم سفید با هزار خط و خال، سیمرغ سفیدی را به پرواز درآورده و بعدی از سنگ، نیم تنه‌ی مردی را در ابعاد کوچک تراشیده است.
به گزارش خبرنگار ایسنا، اینجا پانزدهمین «جشنواره تجسمی فجر» است، اما کمی متفاوت تر از دیگر جشنواره ها. از آن جایی که هنر تجسمی از هیاهو به دور است، تماشایش دقت و عمق زیادی را می طلبد و برای آن که مخاطب درک کند با چه روبه روست، باید با خودش خلوت کند، اثر را ببیند، خاطراتِ شخصی اش را ورق بزند و در ضمیرِ ناخودآگاه پیدا کند که با هر تصویر چه اشتراکاتی دارد و از آن، چه چیزی را دستگیر می کند. بدون تمرکز نمی توان با هیچ اثر هنری مواجه شد؛ وگرنه فقط عکسِ لحظه ای از آن در خاطر مخاطب خواهد ماند.
هنرمندان جوان و مسنِ زیادی آثارشان را به دیوار این نمایشگاه آویخته اند. از تالار اول که وارد شویم، در سمت چپ ویدیوآرتی پخش می شود که مردی در کوهستانِ برف زده با ماشین، تخته گاز می راند و جز رد لاستیک ها اثر دیگری از خود نمی گذارد.
در تالار بعدی نقاشی ها و سازه های حجیم در هم آمیخته اند؛ میانه‌ی تالار مجسمه ها با فاصله از یکدیگر چیده شده و نقاشی ها دورشان حلقه زده اند. تالار بعدی هم مانند تالار اول است با این تفاوت که چیدمان ها تا حدودی به دسته بندی های آرتیستیک اضافه شده اند. نقاشی های زیادی که اغلب با تکنیک رنگ و روغن و در ابعاد بزرگی کشیده شده اند، روی دیوار خودی نشان می دهند. روی یکی از تابلوها، «خورشید» درحال انفجار است؛ همه چیز را در خودش ذوب می کند و از هُرم خود می سوزد. در دیگری، باد شدیدی در حالِ وزیدن است و قصد آن کرده که با تنگ نظری، موها و پیراهنِ پیرمردِ نقاشی شده را با خود به دوردست ها ببرد.
تالار بعدی اما متعلق به تابلوهای خوش نویسی و نگارگری است؛ جایی که خطوط گرد و منحنیِ خطاطی، چشم های ما را نوازش می دهند و با لب های مان شعر می خوانند. کمی جلوتر در یکی از ورودی های این بخش، چند مجسمه همدیگر را تنگ در آغوش گرفته اند و دروازه ای را به سمت بخش تصویرسازی، کاریکاتور و کارتون باز می کنند.
صورتک هایی که آویزان شده اند - اثر طاهر شیخ الحکمایی
منبع: abitarh.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب