ربنای شجریان تلاوتی نوستالژیک به حساب می آید
به گزارش آبی طرح، یک پژوهشگر قرآنی اظهار داشت: همه ما هم در زمینه تخصصی و هم در زمینه عمومی با تلاوت های نوستالژیک اساتید قرآن خاطره داریم و می توانیم با تأسی به آنها برای میراث آینده، تلاوت های خاطره انگیز ثبت نماییم.
به گزارش آبی طرح به نقل از مهر، حسین قربانی؛ پژوهشگر قرآنی در دومین روز از نوزدهمین نشست تخصصی استادان، قاریان و حافظان قرآن کریم که به همت شورایعالی قرآن درحال برگزاری است با عرضه مقاله ای با عنوان «بررسی مؤلفه های ماندگار و خاطره انگیز قرائت های تأثیرگذار با رویکرد برخورداری از خصوصیت های تبلیغی» حضور داشت.
وی در ابتدا ضمن اشاره به این که پیشتر به جای واژه خاطره انگیز از واژه نوستالژیک استفاده کردم، اما بعد آنرا به این واژه تغییر دادم، اظهار داشت: معادل های زیادی برای واژه نوستالژیک آورده شده است، مثل یادمانه، دریغ پنداشت، اما هیچ کدام نمی تواند حق مطلب را به اندازه اصل این واژه ادا کند، این واژه در واقع دلتنگی حاصل از مرور مجموعه ای از خاطرات است که در گذشته برای یک فرد اتفاق افتاده است که البته پیشتر و در قرون گذشته میلادی این امر به منزله یک بیماری تلقی می شد، اما بعد از ورود به ادبیات فرانسه بیشتر در به خاطر آوردن گذشته ای به کار می رود که انسان حس مثبتی به آن دارد و اغلب برایش خوشایند است.
قربانی افزود: برای روشن شدن این مورد مثالی می زنم و آن این که امکان دارد هر کدام از ما، دو سه دهه گذشته غذایی را خورده باشیم که هم اکنون هم در وعده های غذایی آنرا تناول می نماییم، اما همیشه با خودمان یا دیگران این مورد را در بین می گذاریم که آن چه آن زمان خوردیم، چیز دیگری بود و مزه آن هنوز زیر دندان مان است.
وی خاطرنشان کرد: این حس امکان دارد در مورد شنیدن تلاوتی که چند سال پیش یا در گذشته آنرا شنیده باشیم، هم وجود داشته باشد یا هر کدام از ما الحانی مثل دعای سحر ماه رمضان یا نوای ربنای مرحوم استاد شجریان را به یاد داشته باشیم که برایمان خاطره ساز باشد و احساس نماییم که دیگر این چنین آثاری تکرار نخواهند شد؛ این مصداق بارز معنای نوستالژی در زمینه قرآن و ادعیه است.
قربانی اظهار داشت: شاخصهای مهمی در خصوصیت های یک تلاوت خاطره انگیز قرآن منظور شده است که همچون آنها رعایت دقیق همه موارد فنی، فاخر بودن آن و این که اثری باشد که نتوان آنرا با اثر دیگری مشابه و همانند کرد و ضمن آن که باید قابل فهم برای همه باشد و در گستره ای وسیع هم شهره باشد.
این پژوهشگر قرآنی اضافه کرد: در دسته بندی مشخص ما نوستالژی را می توانیم در چند وجه جمعی، تخصصی و فردی تقسیم بندی نماییم، اما در مورد تلاوت قرآن ما نوستالژی مکانی هم داریم و مثلا تلاوت در مکانی رخ داده باشد که به جهت گرمای وجود اشخاصی در آن در ذهن و خاطرات ما باقی مانده باشد یا حتی نوستالژی کلامی که مثال بارز آن تلاوت امام جماعات مکه و مدینه است که همچنان در ذهن ما باقی مانده و بمحض آن که چشمانمان به خانه خدا و مسجدالنبی می افتد، یاد آنها می افتیم.
وی تاکید کرد: در نوستالژی کلامی میتوان به تلاوت های مشهور عبدالباسط بخصوص با این فرض که این استاد فقید نوستالژی را در زمینه قصارالسُوَر در ذهن ما ثبت کرده است، مثال زد. البته باید در زمره این نوستالژی ها که زیرمجموعه نوستالژی های جمعی است، موارد بیشتری همچون تلاوت های سعید مسلم را هم اضافه کرد.
قربانی ضمن اشاره به این که برای اهالی قرآن، امری هم به نام نوستالژی های تخصصی معنا و مفهوم ویژه ای دارد، اظهار داشت: شاید برای عموم آن چه که ما از قطعات تلاوتی مصطفی اسماعیل بعنوان نوستالژی سراغ داریم مفهوم و مفهومی نداشته باشد، اما با این وجود برای همه ما چیز مشترکی وجود دارد و آن نوستالژی هیجانی است و قبل از آن که برای هر کدام از ما با هر نیتی، تفکری در پس شنیدن تلاوت وجود داشته باشد، حس و هیجانی که از تلاوت به ما دست می دهد، باعث ایجاد نوستالژی و تحول می شود.
وی در انتها اظهار نمود: علاوه بر آن که میتوان با استفاده از نوستالژی های گذشته در امر تلاوت آنها را برای انتقال مؤثر پیام های الهی بارها و بارها شنید و تحت تاثیر قرار گرفت به فکر ایجاد نوستالژی های جدید در حوزه تلاوت بعنوان میراث برای نسل آینده بود.
برای اطلاع بیشتر در رابطه با ربناهای مشهور خوانده شده می توانید گزارش مهر در این خصوص را اینجا بخوانید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب