در افتتاحیه نمایشگاه مطرح شد؛
تکرار در آثار رضا مافی جا ندارد
آبی طرح: یادواره هفتاد و چهارمین سالگرد تاسیس انجمن خوشنویسان ایران و چهل و دومین سالگرد درگذشت رضا مافی، عصر جمعه 27 مهر 1403 در گالری ترانه باران اجرا شد.
به گزارش آبی طرح به نقل از مهر، یادواره هفتاد و چهارمین سالگرد تاسیس انجمن خوشنویسان ایران و چهل و دومین سالگرد درگذشت رضا مافی از شاگردان نخبه حسین میرخانی، عصر روز گذشته ۲۷ مهر ۱۴۰۳ در گالری ترانه باران اجرا شد. این گردهمایی فرصتی بود تا یاد و خاطرات این هنرمندان عرصه خط و خوشنویسی به عنوان یکی از سرمایه های هنری و تمدنی کشور، گرامی داشته شود. حسین امیر عاملی خوشنویس و شاعر با گرامیداشت یاد و خاطره رضا مافی که در مهر ماه سال ۱۳۶۱ بر اثر افتادن از اسب که در پشت صحنه سریال «هزاردستان» صورت گرفت فوت کرد، اظهار داشت: امروز آخرین روز از هفته ملی خوشنویسی است که به مناسبت سالروز تاسیس انجمن خوشنویسان نام گذاری شده است، رضا مافی نیز در حقیقت روحی بود که بر کالبد این انجمن دمیده شد. با این وجود خوشنویسی است که در طول این سال ها حقش به جا نیامد. زمانی که نگارخانه ترانه باران و موسس این نگارخانه محبوبه کاظمی درصدد احیای یاد و خاطره های رضا مافی برآمدند و نمایشگاه فاخر رضا مافی در موزه هنرهای معاصر تهران در اردیبهشت امسال برگزار کرد و ابعاد روحانی و پنهانی رضا مافی در این نمایشگاه ورق زد، تا ما بفهمیم در چه روزگاری زندگی می نماییم. وی بیان کرد: خط سبب اتحاد می شود و وقتی کلمات در کنار یکدیگر قرار می گیرند، سمائی صوفیانه را شکل می دهند. خط نوعی موسیقی برای نوازش چشم هاست. رضا مافی کلمات را همچون یک سمفونی بر روی کاغذ می نوشت و بیننده با نگاه خود آواهایی از این موسیقی خط را می شنود. تنوع روحی این مرد بزرگ این است که نه فقط گذشتگان را تقلید نمی کند بلکه حتی در حقیقت خودش را نیز تکرار نمی نماید. آفت هنر تقلید و تکرار است هرچند حافظ می گوید «تا راهرو نباشی کی توانی راهبر شوی». با این وجود با نگاهی به آثار و شخصیت مافی شاهد آن هستیم که او خودش است و بخشهایی از رضا مافی را در هر قطعه از آثار او می بینیم و از دیگران تقلید نکرده است، هرچند مراحل شاگردی را گذرانده اما در نهایت به خود رسیده است؛ حتی اگر خطی از او را ببینید که امضا ندارد باز متوجه می شوید که کار رضا مافی است چونکه وی در جستجوی خود گمشده اش بود. امیرعاملی عنوان کرد: این کار هنرمند است که ببیند و برای مخاطب خود تعریف کند و ذات هستی انسان را که همان بهشت برین است، به نمایش بگذارد. آنچه که رضا مافی از مشاهدات خود تعریف کرده امروز در نگارخانه ترانه باران به نمایش درآمده است. این مهم چیز کمی نیست باید ببینیم که به کجا آمده ایم و چرا تعداد ما این قدر کم است؛ البته که سیاهی لشکر نیاید به کار، یکی مرد جنگی به از صدهزار. وی اظهار داشت: رضا مافی یک راز است و قرار نیست همگان از این راز سر در بیاورند و آنرا بفهمند. رضا مافی در جوانی از اسب افتاد اما از اصل نیفتاد. رفت اما ماندگار شد. درک من آنست که رضا مافی به ما می گوید «ای انسان نو و تازه شو». ما نمی توانیم راکد باشیم و باید نو شویم نو شدن همانی است که سهراب می گوید چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید. همین تنوع تکثر سبک ها و ابداعات در آثار رضا مافی به ما نشان میدهد که او از تکرار و تقلید به دور ماند و به شهود رسید. امیر عاملی، قرار نگرفتن مافی در جایگاه اصلی خودرا نوعی بی عدالتی دانست و اظهار داشت: پس از ۴۱ سال یک بانو در صدد معرفی باردیگر رضا مافی به جامعه بر آمد و در دنیای امروز گویا مردان تماشاگر شده اند. محبوبه کاظمی دولابی مدیر مسئول و موسس نگارخانه ترانه باران نیز اظهار داشت: به جرات می توان گفت رضا مافی یکی از تاثیرگذارترین چهره های هنری در عرصه هنرهای معاصر و مباحث در رابطه با خط است. نمایشگاه آثار رضا مافی که در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار گردید، یک نمایشگاه پژوهشی بود که موفق عمل کرد و تبدیل به یکی از فاخرترین نمایشگاه هایی شد که در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شده است. وی افزود: رضا مافی در زمان خود به اندازه ای در حوزه هنر مطرح بود که وقتی فریدون فرخزاد در سال ۱۳۵۶ جایزه فروغ را برگزار کرد، طی نامه ای از رضا مافی درخواست نمود تا برخی از هنرمندان را برای دریافت جایزه فروغ معرفی نماید. رضا مافی هم برخی از هنرمندان همچون سهراب سپهری، علی حاتمی و… را معرفی کرده بود. محمدعلی صالحی طالقانی هنرمند خوشنویس نیز در این مراسم اظهار داشت: زمانی که پیش از انقلاب به کلاس های خط می رفتیم ما را مسخره می کردند که می خواهید، سنگ قبرنویس شوید! حتی پدرم مورد انتقاد قرار می گرفت. در حقیقت به هنر و خصوصاً هنر سنتی توجه نمی شد و موسیقی سنتی و خط و خوشنویسی مورد توجه نبود. به صورتی هنر ابتذال غرب را داشتیم. وی ادامه داد: همیشه در خط و خوشنویسی سخت گیری های زیادی وجود دارد. فاطمه رفعتی استاد دانشگاه اظهار داشت: در خط و آثار قدما روحی وجود دارد که در بین نسل جدید گم شده است. دغدغه ها تغییر کرده و زنده کردن روح هنرجویان فراموش شده و نگاه زیبایی شناسانه در سطح قرار دارند و عمقی در روابط وجود ندارد. این درحالی است که هنر می تواند فطرت انسان را بیدار کند و راه را نشان دهد. این روح در آثار رضا مافی، میرزا غلامرضا و اساتید و قدما وجود دارد. معنا در یک انسان خوب است و حتی امروز پس از ۴۱ سال وقتی آثار رضا مافی را می بینیم زنده می شویم و چیزهای جدید می بینیم.
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب