به خاطر نوید محمدزاده بازیگر شدم من قرار بود مداح شوم
به گزارش آبی طرح، ایسنا نوشت: این ماجرا فقط قصه علی خوشرو نیست بلکه داستان خیلی از نوجوانان و جوانانی است که از آنان بعنوان «نسل زد» (Z) یاد می کنیم؛ جوانانی که خیلی از آنان شیفته نوید محمدزاده هستند.
کافه تریای چهارسو مجموعه تئاتر شهر اینروزها میزبان یکی از همین جوانان است که قصه زندگی خویش را در چارچوب نمایشی کافه ای برای تماشاگران روایت می کند.
سید علی خوشرو از نوجوانی با دیدن فیلم «ابد و یک روز» شیفته نوید محمدزاده می شود و این شیدایی، سبب می شود که او آنچنان در چارچوب این بازیگر برود که هویت خویش را فراموش کند.
او حالا با اجرای نمایش«من نوید نیستم» تلاش می کند به دیگر هم نسلان خود اخطار بدهد که از چهره های محبوب شان بُت نسازند بلکه بدانند خودشان همان غولی هستند که از دیگران در ذهن خود ساخته اند و فقط باید آنرا پیدا کنند.
این بازیگر و کارگردان جوان از دغدغه اش برای اجرای این نمایش می گوید.
علی خوشرو در نمایش خود توضیح می دهد که ابتدا به پیشنهاد خانواده اش قرار بوده مداح شود و حتی دوره مداحی هم می بیند اما بعد باز هم به سفارش خانواده، دنبال کلاس آواز می رود و در هیچ یک از این حوزه ها، خویش را پیدا نمی کند تا این که با دیدن فیلم «ابد و یک روز» شیفته و واله نوید محمدزاده می شود و این آغاز ماجراست.
سید علی خوشرو متولد تیر ۱۳۸۱ و دانشجوی رشته تئاتر، شاخه بازیگری است.
چرا نوید محمدزاده برای نسل ضد جذاب شد؟
او با اشاره به اینکه ۸۰ درصد ماجراهای نمایشش واقعی است، در رابطه با علل جذابیت نوید محمدزاده برای پسران نوجوان می گوید: «راستش در رابطه با خودم اگر بخواهم بگویم، آن چه در نوید محمدزاده برای من جذاب شد، خاص بودن و متفاوت بودن او بود. این که در فیلم «ابد و یک روز» چقدر نقش معتاد را متفاوت بازی می کند. بعد که داستان زندگی اش را خواندم، دیدم کلا خاص است و با بقیه متفاوت است. این تفاوت هم در کارکتر خود آقای محمدزاده است و هم در بازی هایش.»
او که به علت علاقه به نوید محمدزاده، تصمیم می گیرد که بازیگر شود، ادامه می دهد: «برنامه من این بود که شغل دیگری داشته باشم ولی پس از دیدن فیلم «ابد و یک روز» آنچنان جذب نوید شدم که تصمیم گرفتم بازیگری را انتخاب کنم. گویی روح سرگردانی بودم که با دیدن او جسمم را پیدا کردم. روحی که حالا کسی، اسم و رنگی به من داده بود. دیدم من فقط باید بازیگری را دنبال کنم. پس از دیدن «ابد و یک روز»، همه فیلمهای نوید را دیدم و همه را حفظ شده بودم.»
او نوید را راوی خواسته های نسل جوان می داند و اضافه می کند: «ما نوید را بعنوان نماد اعتراض ندیدیم. ما دیدیم یک نفر آمد که انگار حرف ما را می زد و مثل خودمان بود. کارکتری که نوع حرف زدنش، ایستادنش، خندیدنش، صحبت هایش در مصاحبه ها، بغل کردنش و... برای ما اثرگذار و خاص بود.»
اما چه شد که او تصمیم گرفت بر مبنای زندگی خودش نمایشی اجرا کند، خوشورو در اینباره توضیح می دهد: «از یک جایی به بعد این کار برایم دغدغه شد و دیگر دنبال شهرت نبودم یا این که صرفاً کاری اجرا نماییم. هر چه جلوتر رفتم، این دغدغه برایم جدی تر شد و بعد شروع کردم به اصلاح کار و مشورت گرفتن از استادان تئاتر. دغدغه ام این بود که حتما سرگذشتم را نشان بدهم تا بچه های دیگر مثل من نشوند، این که خویش را جایی گم کنند و بعد دیگر حتی نتوانند کار بازیگری را ادامه بدهند.»
خوشرو با تکیه بر تاثیرپذیری نوجوانان و جوانان از چهره های شناخته شده ادامه می دهد: «به هر حال وقتی کسی این اندازه مشهور و محبوب می شود، ناخودآگاه بر آدم تأثیر می گذارد ولی اگر آگاه نباشیم، این تاثیرات امکان دارد زندگی ما را مختل کند تا جایی که خویش را گم نماییم و من با تمرین تئاتر تلاش کردم خود واقعی ام را پیدا کنم. این بیشتر برایم دغدغه شد که بچه های دیگر مثل من نشوند چون هنوز هستند بچه هایی که حتی پا را از عشق هم فراتر می گذارند و از آن فرد بت می سازند. در صورتی که خودت، بت هستی. با این کار می خواهم بگویم ما خودمان همان غولی هستیم که از دیگران برای خودمان ساخته ایم.»
اولین برخورد نوید محمدزاده با این نمایش چه بوده است؟، خوشرو در پاسخ به این پرسش می گوید: «خیلی بامعرفت و مَشتی با من برخورد کرد. همه طرفداران آقای محمدزاده می دانند که او چقدر با معرفت است. نخستین بار که در رابطه با این نمایش با ایشان صحبت کردم، خیلی خوشحال شد. وقتی پوستر را نشانش دادم، خندید و گفت حتما می آیم و درخشیدن تو را می بینم. حدودا هر روز به او گزارش می دهم و بسیاری از من حمایت می کند و واقعا دم ش گرم! خیلی انرژی می دهد. خیلی ها در اجرای این نمایش به من کمک کردند. هم از بچه های هنرمند و هم دوستان تئاترشهر که در پُست ها و کپشن های کار از آنان تشکر کرده ایم.»
نوید محمدزاده سال ها کار و کوشش کرد تا مشهور و موفق بشود.
از خوشرو می پرسیم شما به این مورد چقدر توجه داشته اید، که توضیح می دهد: «اتفاقا در همه کلاس های بازیگری، نوید محمدزاده را مثال می زنند که ۱۰ سال تئاتر کار کرده و استادان به ما می گفتند باید پخته بشوید. ازاین رو این مورد ناخودآگاه برای من الگو شد. ۷ سال است در تئاتر کار می کنم. از ۱۳ سالگی در شهرستان کار می کردم. در جشنواره استانی و فجر شرکت کردم و برای بازی در نقش «علیرضا»ی نمایش «پچپچه های پشت خط نبرد» جایزه بازیگری نقش اول گرفتم.»
او که سال ها در قم کار کرده و حالا به تهران آمده است، در رابطه با وضعیت تئاتر در دیگر شهرها می گوید: «در قم استادان خیلی خوبی داشتیم ولی امکانات خوب نیست. خارج از تهران امکانات محدود است و فضایی برای دیده شدن وجود ندارد. برای پیشرفت باید به پایتخت آمد که فضا بزرگتر و حرفه ای تر است.»
خوشرو هم مانند بسیاری دیگر از جوانان بازیگر، بطور قطع چشم اندازش سینما و کار تصویر است ولی می گوید: « فعلاً تئاتر مرا درگیر کرده و خسته هم نمی شوم. اما بطور قطع افق دیدم، تصویر است.»
این بازیگر جوان از همه دانشجویان تئاتر، هنرجویان بازیگری، عشق نویدها، هنرمندان، مدیران هنری و آموزش و پرورش دعوت می کند تا نمایشش را ببینند.
خوشرو می گوید: «از هنرمندان عزیز و مسؤلان هنری و آموزش و پرورش کشورمان می خواهم نمایش ما را ببینند. با دیدن این کار، چیزی را از دست نمی دهند چون نمایش ما حرف دل جوان های امروز و نسل Z است و خوب است که مسؤلان این چیزها را ببینند و بدانند.»
نمایش «من نوید نیستم» هر روز ساعت ۱۶ و سی دقیقه در کافه تریای چهارسو مجموعه تئاتر شهر اجرا می شود. مدت زمان این نمایش ۳۰ دقیقه و قیمت بلیت آن ۵۰ هزار تومان است.
۲۲۰۵۷
منبع: abitarh.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب