دختر و پسری که برای خوشگذرانی به عروسی های مردم می روند
به گزارش آبی طرح، ایرنا نوشت: «عروسی مردم» اگر کمی بیشتر در فضاسازی های خود جدیت به خرج می داد، به فیلم خوبی تبدیل می شد که می توانست کارگردان را تا اندازه یک فیلمساز مولف متاثر از یک سبک نوشتاری خاص بالا بکشد.
عروسی مردم، مانند فیلم قبلی مجید توکلی (متولد ۶۵)، ایده متهورانه و زایش گری در راه طراحی عطف های داستانی دارد. ایده ای که بدون حاشیه، خیلی سریع وارد فرآیند داستان گویی می شود و اتفاقا، ورودی منطقی و دراماتیکی به جریان اصلی دارد. در ادامه نیز بدنه روایی، از قوام و تعلیق خوبی برای استمرار برخوردارست اما مشکل از جایی آغاز می شود که مخاطب می پندارد، فیلمنامه، طراحی پیش برنده ای در راستای هدایت این تعلیق و پروار کردن آن ندارد.
این اتفاق، از نیمه فیلم شروع می شود. در نیمه دوم، پاس کاری اطلاعات مربوط به تعلیق، دور یک حلقه تکراری در گردش است و چندان مطابق با تصور مخاطب از آن فضا و البته ریتم داستانی، تشدید نمی گردد. فیلم در نیمه دوم خود، در یک خلسه روایی سپری می شود و ضربه کاری و درست، در فصل فینال زده می شود؛ جایی که خبر فوت پیرمرد می آید و آن تلنگر کاری به مخاطب زده می شود اما این کارایی، درست در همان لحظه هم تمام می شود جایی که مخاطب متوجه می شود، این چالش ها، التزام دراماتیک نداشته و فیلمنامه برای جمع کردن چنین بلبشویی، دست به دامن یک روش قدیمی، سطحی و غیردراماتیک شده است که هیچ نوآوری و جذابیتی برای مخاطب خود ندارد.
مشکل فیلم از جایی آغاز می شود که مخاطب می پندارد، فیلمنامه، طراحی پیش برنده ای در راستای هدایت تعلیق و پروار کردن آن ندارد
در نیمه دوم داستان، فضای خالی بسیاری وجود دارد که از قصه گویی، تهی است و مخاطب تنها شاهد رفت وآمدهایی است که می خواهند حس تشویش را در مخاطب، بیشتر کنند بدون این که داستان را وارد طراحی تازه ای کرده و یا بار تعلیق آنرا بیشتر کند. این روند باتوجه به محدودیت کاراکترهای اصلی و فرعی در داستان و نبود پیرنگ های قدرتمند در رابطه با هسته مرکزی داستان، نمود بیشتری داشته و مساله مند نبودن آن دقایق حساس را بشتر در نگاه مخاطب جلوه می دادند.
این فینال، سبب شد تا عروسی مردم، با وجود ایده مرکزی هوشمندانه، افتتاحیه معقول و بدنه ساختارمند، به یک فیلم معمولی تقلیل پیدا کند که مخاطب خودرا چندان آگاه نبیند. این عملکرد، برای یک فیلم اجتماعی خوش رنگ ولعاب، برازنده نیست. آنرا به جلو نمی راند و حتی تصویرگر درماندگی آنست.
عروسی مردم اگر کمی بیشتر در فضاسازی های خود جدیت به خرج می داد، به فیلم خوبی تبدیل می شد که می توانست کارگردان خودرا تا اندازه های یک فیلمساز مولف متاثر از یک سبک نوشتاری خاص بالا بکشد اما این مهم باتوجه به سیاست داستان در نیمه دوم خود و البته آن فضاسازی نادرست و غیرهوشمندانه، سترون ماند و اجازه رویش بیشتر را نداد. با اینحال می توان به این فیلم به چشم آزمون و خطایی نگریست که می تواند کارگردان را در قدمهای بعدی، به آثار جدی تر و درخوری رهنمون کند.
«عروسی مردم» ساخته مجید توکلی روایتی از زندگی دختر و پسری است که تصمیم می گیرند برای تفریح به عروسی های مردم بروند و خوش باشند…
۲۲۰
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب