شوخی با اسطوره ها
به گزارش آبی طرح، ایسنا نوشت: احمد اکبرپور با اشاره به اینکه می توانیم با اسطوره ها شوخی نماییم و یا هر کار دیگری و این کار موجب بهتر دیده شدن آنها می شود می گوید: در بازآفرینی اسطوره ها باید نگاه مدرنی داشته باشیم تا باردیگر در دام آنها نیفتیم.
این نویسنده درباره ی نوشتن از اسطوره ها و اینکه بنظر می رسد کمتر به اسطوره های ایرانی پرداخته شده است اظهار داشت: در جامعه برای معرفی اسطوره باید همه چیز هم داستان باشد، فقط نویسنده تنها نیست. چیزهایی را که نویسنده می نویسد و کتاب می شود، پخشی ها باید آنرا پخش کنند، ارشاد حمایت کند و یا تلویزیون از آنها فیلم انیمیشن بسازد؛ اما در این جا رابطه ها فردی است. آنچه قاعدتاً تلویزیون می سازد، چیزی نیست که نویسنده نوشته و یا چیزی نیست که در آن حالت ادبی داشته باشد؛ بلکه هر چیزی را می توانند باتوجه به فضای فکری ای که دارند برای خود مصادره کنند. برای معرفی اسطوره همکاری همه جانبه نیاز است و اگر اسطوره معرفی نمی شود برای این است که این همکاری وجود ندارد.
او با تکیه بر اینکه رابطه سیستماتیک میان نویسنده ها و سایر سازمان ها و نهادها وجود ندارد: گفت بطور مثال آموزش وپرورش کتاب های برگزیده را خریداری نمی کند، کتاب ها آن طور که باید و شاید به دست همه مخاطبان نمی رسد، خرید کتاب برای کتابخانه ها طبق الگوهای ادبی نیست و در این شرایط اگر نویسنده ادبیات کودکی کتاب خوبی درباره ی اسطوره ها نوشته باشد گم وگور می شود.
اکبرپور موفقیت یک اثر ادبی را در گرو ارتباط سیستماتیک میان نهادهای مختلف خواند و اضافه کرد: اگر اثری از کشورهای دیگر در جامعه مطرح می شود برای این است که به عالم فیلم و سینما می آید، انیمیشن می شود و در دیگر چرخه ها مطرح می شود. اگر بچه های امروز ما بتمن را بهتر می شناسند برای این است که چرخه شان معیوب نیست و چرخه ما معیوب است و ارتباط هنرمند با دیگر دستگاهها قطع است. تعداد نویسندگانی که با سایر نهادها همچون آموزش وپرورش ارتباط برقرار می کنند شاید پنج درصد هم نباشد.
نویسنده «کرم شلوارپوش»، «من یک گوزن بودم» و «پدرام السلطنه و سلفی با قبله عالم» با اشاره به اینکه اسطوره ها را هم می شود بازنویسی کرد و هم بازآفرینی اشاره کرد: بازآفرینی باید به شکلی باشد که بازتولید اسطوره نداشته باشیم بلکه اسطوره را در فرایندهای جدید و امروزی دربیاورریم. اسطوره برای دوران پیشافلسفه بوده که بشر بصورت بدوی و ابتدایی به سوالات زندگی جواب می داده است.
او افزود: به نظرم شاید دوران اسطوره گذشته باشد اما مهمست که چطور بازآفرینی شود و نگاه مدرنی به آن داشته باشیم تا باردیگر به دام اسطوره ها نیفتیم. باید منتقد اسطوره ها باشیم و در عین حال اسطوره ها را معرفی نماییم.
احمد اکبرپور درباره ی نحوه پرداختن به اسطوره ها نیز اظهار داشت: من در طنزهایم با «هفت خان رستم» شوخی کردم؛ یک هفت خان درست کردم و الزاما اسم رستم را نیاوردم اما قهرمان طنزی دارم که در خانی از ترس بسیار خرابکاری می کند در حدی که مجبور می شود شلوار خودرا عوض کند و بعد وارد خان بعدی می شود. می توانیم با اسطوره ها شوخی نماییم و یا هر کار دیگری و این کار موجب بهتر دیده شدن آنها می شود. البته دیدگاهی وجود دارد و می گویند نمی شود با شاهنامه شوخی کرد. کسانی که این دیدگاه را دارند نمی دانند ۵۰ سال پس از حافظ ابو اسحاق احمد بن حلاج اطعمه با شعرهای حافظ و سعدی با غذا شوخی می کند. سنت نقیضه از ۶۰۰ سال پیش رایج بوده است. بطورمثال او حتی با شعرهای عرفانی ما هم شوخی کرده است. شیخ اطعمه با تضمین و بهره از شعر بزرگان و توصیف غذاها گونه تازه ای از طنز را وارد ادبیات کرد. برای مثال در جواب این بیت خواجه حافظ شیراز: آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند/ آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند! می گوید: کیپا پزان، دمی که سر کله، وا کنند/ آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند! منظورم این است که الزاما نباید اسطوره ها به شکل های عبوس برای کودکان و نوجوانان بازآفرینی شود و می تواند شکل های متنوعی داشته باشد.
۵۷۵۷
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب