از دید نامزدها فرهنگ و هنر تزئینی است نه کاربردی!
آبی طرح: مناظره فرهنگی شب گذشته نشان داد برای نامزدهای ریاست جمهوری، ˮفرهنگ و هنر ˮ یک آیین تزئینی است که زیر سایه قدرت و سیاست، اگر آرام و خاموش باشد، زنده خواهد ماند و زندگی خواهدنمود اما نباید امیدی به شکوفایی و درخشش این قدرت برتر داشت!
در این مناظره، هر کدام ظاهرا در توصیف فرهنگ، زیبا گفتند و جدی و قاطع حوزه فرهنگ و هنر را ستودند. پورمحمدی گفت "باید معلوم شود فرهنگ برای امنیت است " و یا قالیباف گفت "فرهنگ باید از سیاست زدگی دور باشد " پزشکیان می گوید "باید ممیزی سلیقه ای نباشد" و قاضی زاده هاشمی معتقد است" باید جاده ابریشم فرهنگی راه بیاندازیم " و زاکانی هم معتقدبود " توسعه زیرساخت فرهنگی را باید جدی گرفت " اما سوال اساسی اینجاست، این افراد تا الان کجا بودند؟ آیا از سرزمین دیگری به ایران آمدند که نمیدانند سال هاست فرهنگ و هنر این سرزمین کهن از طرف خودی و غیر خودی، داخلی و خارجی به عمد و غیر عمد در حال نابودی و فراموشی است ؟ صدها هنرمند اصیل ایرانی گوشه نشین شده اند و مورد حمایت و توجه قرار نمیگیرند، سرنوشت و هویت فرهنگی اجتماعی آنان و حتی ارتزاق زندگی روزمره آنان گرفتار مشکل جدی شده و اصلا چیزی به عنوان فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی که برای شکوفایی آن زحمات زیادی کشیده شده درحال تبدیل شدن به یک رویا و افسانه است؟ هر روز شاهد افول و کاهش قدرت فرهنگ و هنر پر افتخار این سرزمین هستیم ؟ هر کدام از این نامزدها حداقل بیش از بیست سال است در سکوهای مهم دولتی نقش آفرینی کردند چرا تا کنون دم نزدند و حرکتی ایجاد نکردند تا امروزه شاهد تغییر ذائقه فرهنگی جامعه و حتی درون خانواده خود نباشند.
نامزدها در مناظره فرهنگی ازجملات کلیشه ای، تکراری والبته مهندسی شده توسط مشاورین خود گفتند که اگر کاغذ را از انها میگرفتید نمیدانستند دیگر چه بگویند! معلوم بود که ذهن شان فرهنگی نیست و اصلا اطلاعات دقیقی از وضعیت فرهنگی هنری درجهان امروز، چه ایران وچه سایر کشورها، ندارند. پور محمدی حتی توجه نکرد که" شاه حسینی " به عنوان رئیس فرهنگستان هنر، سوال اش درباره" حقوق معنوی مخاطب " بود نه حقوق مالکیت هنری ! و یا قالیباف از افزایش صندلی ها و سالن های سینما در دوران خود سخن گفت در صورتی که الان تعداد سالن مهم نیست بلکه تعداد تولید فیلم و سریال مهمست و یا پزشکیان از میان فیلمسازان و هنرمندان فقط از فرهادیی نام برد که الان هر کودک و بزرگسالی نام فرهادی ورد زبانش است و یا جلیلی همچنان از فیلم های "آرگو "و" ۳۰۰ "و یا" یوسف پیامبر" اظهار داشت که بحث های گذشته است و تماشاگر، سینماگر و تحلیلگر از ان عبور کرده است. قاضی زاه هاشمی از پلت فرم هایی نام برد که در تولید محتوای فرهنگ و هنر نقشی ندارند در صورتی که در ایران بیش از چهارصد پلت فرم و در جهان خارج، هزاران پلت فرم وجود دارند که تولید فیلم هایشان به آسانی در دسترس می باشد و ذهن کودک و جوان ایرانی شب و روز با ان در ارتباط می باشد و یا زاکانی بجز فیلم بی بدن که ساخته خودش بود فیلم دیگری را نتوانست نام ببرد. اگر از حوزه کتاب هم حرف میزنند واقع بینانه نیست. شاید خبر ندارند تیراژ کتاب به ۲۰۰ تا ۳۰۰ نسخه رسیده است. لااقل به چند شاعر و نویسنده معاصر اشاره میکردند، کلام خودرا با شعری شروع میکردند. واقعیت ها را بیشتر می شکافتند. معضلات و مشکلات عدیده ای که سد راه این عرصه قرار گرفته می شکافتند. هیچ کدوم از نامزدها برنامه مدون و منظمی برای آینده حوزه فرهنگ و هنر نداشتند در صورتی که نیاز های امروز اهالی فرهنگ و هنر که اساسا بیش از نود درصدشان دلسوز این مرز و بوم هستند و عاشق و علاقمند تولید فرهنگ و هنر با هویت ایرانی هستند اما واقعیت این است که نمیدانند چه بکنند به بن بست رسیده اند چون نمیدانند متولیان چه میخواهند. چه میگویند. در همین صدا و سیما اتوبوس اتوبوس هنرمند و مسئول خلاق را کنار گذاشتند تا نو اوری ایجاد کنند اما نمیدانند فرهنگ و هنر اتوبوسی خلق نمیشود و حال به بن بست خورده اند، لااقل آقای جلیلی از عملکرد بد تیم نزدیکش در صداوسیما گلایه میکرد. اهل فرهنگ و هنر در مناظره دیشب انتظار داشتند نامزدهای ریاست جمهوری درک درست تر و واقع بینانه تری از فرهنگ و هنر میداشتند، درباره ی معضلات موسیقی حرف میزدند، از خواننده های موسیقی نام میبردند، درباره ی نویسندگان و شعرای نسل گذشته و امروزحرف میزدنند، از گالری رفتن هاشان می گفتند، از فیلم های جدیدی که دیدند حرف میزدند، متاسفانه حتی هنرمندان نیروهای انقلابی و معتقد به اهداف دینی هم گله مند هستند و معتقدند بیشتر مسئولین توهمی حرف میزنند و انتظارهای واهی از فرهنگ و هنر دارند(نمونه اش حرفهای تلخ ابوالقاسم طالبی که خودی اکثریت این جمع به حساب می آید. مگر انکه مقام معظم رهبری استثنا با رودرو قرار گرفتن و ارائه نظرات کارشناسی به اهل فرهنگ و هنر آرامش بدهند مقام مسئول دیگری، فعلا در این میدان، با قدرت وجود ندارد.
حال که گذشت و از این جمع بالاخره یک نفر رئیس جمهور خواهد شد اما امیدواریم عرصه را با تنگ نظری های خود تنگ نکنند، گفتگو کنند، اعتقادات خودرا در حوزه فرهنگ و هنر واضح و شفاف بیان کنند، تغییرات و تنوع هنر را پذیرا باشند، برای یکبار هم شده تکلیف خودرا با کسانی که فکر میکنند اعتقادات ایدیولوژیک شان با دنیای مدرن امروز عناد و سرجنگ دارد مشخص کنند، به انها بفمانندکه خیال نکنند دنیای هنر برای نابودی اعتقادات آنان آمده است! بلکه هنر مدرن، تریبون و منبر دیگری است برای بیان اهداف و اعتقادات این مردم، امابا راه کارها وشیوه و ابزارهای خاص خود. بهتر آنست بجای لجبازی و عناد با این رسانه های مدرن، بنا را بر تعامل، دوستی و وحدت بگذارند تا هم مردم لذت و آرامش داشته باشند هم عملکردها در تاریخ فرهنگ و هنر این مرز و بوم برای ثبت و قضاوت تاریخ باقی بماند.
۵۷۵۷
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب