خاطراتی از بلندترین شب سال در موزه سینما
آبی طرح: مراسم بلندترین ترین شب سال«یلدا»، با حضور شمسی فضل اللهی، فریبا متخصص، محمد جعفر محمدزاده و کیخسرو دهقانی در موزه سینمای ایران اجرا شد.
به گزارش آبی طرح به نقل از روابط عمومی موزه سینما، در این مراسم که در محوطه بیرونی موزه سینما برگزار گردید، برنامه های گوناگونی متناسب با این رسم زیبای کهن با اجرای محمدرضا یزدانپرست در نظر گرفته شده بود.
حافظ؛ همراه همیشگی ایرانیان در خوشی و ناخوشی
شمسی فضل اللهی، بازیگر پیشکسوت سینمای ایران در آغاز صحبت های خود اظهار داشت: در شبی خاطره انگیز در باغ زیبای موزه سینما گرد هم جمع شده ایم تا بتوانیم در گفت وگوبا یکدیگر، صحبت های دلنشینی داشته باشیم. امشب از «یلدا» صحبت می نماییم که در لغت به مفهوم «میلاد» است و به آن شب چله هم می گویند. «چله بزرگ» از شروع شروع زمستان تا ده بهمن را در برمی گیرد و بعد از آن نیز «چله کوچک» را داریم. اگر صفاتی مانند میهمان نوازی در بین مردم ما وجود دارد، وابسته به گذشتگان ما بوده که در نهایت، امروز به ما منتقل شده است.
وی با برشمردن خاصیت های ویژه «حافظ» و دیوان غزلیات او اضافه کرد: لازم است تا همه بدانیم که چرا ما ایرانیان، حافظ را شاهد همه روزهای خوب خود می دانیم و در بلندترین شب سال، عید نوروز و مناسبت های مهم به سراغ او می رویم. این بزرگان چنین ثروت با ارزشی را برای همه ما به یادگار گذاشتند.
کیخسرو دهقانی، حافظ خوان و ادبیات پژوه نیز به رسم کهن ایرانیان و به نیت بانوان حاضر در جمع، تفالی به حافظ زد و غزلی از آنرا قرائت کرد.
در ادامه این برنامه خاطره انگیز، فضل اللهی درباره ی شب یلدا در دوران کودکی خود اشاره کرد: کودکی من در خانه ای پر از صفا و صمیمیت گذشت. من همیشه با دیدن هندوانه سردم می شد و بنا بر این تمایلی به آن نداشتم. آن زمان رسومی مانند شب یلدا و چهارشنبه سوری در محیط خانوادگی، بسیار زیبا و با شکوه برگزار می شد. علاقه اصلی من به شب یلدا بدین سبب بود که ما می توانستیم در این شب، با بچه های دیگر به بازی و سرگرمی بپردازیم اما در بزرگسالی، بیشتر می خواستم تنها باشم چونکه علاقه بسیار زیادی به کتاب خواندن داشتم.
در ادامه این برنامه، ثنا خوانساری کودک حافظ خوان، ابیاتی از غزلیات این شاعر پرآوازه را برای حاضران در جمع قرائت کرد.
انار برایم مفهوم دیگری دارد
در ادامه فریبا متخصص بازیگر سینما نیز درباره ی چگونگی اجرای آیین شب یلدا در دوران کودکی خود اظهار داشت: من تا دوران جوانی در شهر آبادان بودم و در آنجا بصورت معمول و بسیار صمیمی این مراسم برگزار می شد. از میان نشانه های شب یلدا، انار برایم مفهوم دیگری دارد، چونکه من را به یاد برادرم می اندازد که از دنیا رفته است. زمانی که در بیست سالگی به تهران مهاجرت کردم، تا آن موقع شاهد برف نبودم. برای من لمس این اتفاق که مصادف با یلدا رخ داد، غیر قابل باور بود.
وی افزود: یادم می آید همه اعضای فامیل شب یلدا در خانه ما جمع می شدند و روزهای بسیار خوبی رقم می خورد. من از این محل ؛ موزه سینما خاطره ای به یاد ماندنی دارم. زمانی که بیست ساله بودم، در همین باغ فردوس فراخوانی داده بودند و دو هزار نوجوان در این محل گرد هم جمع شدیم و از آن بین، هشتاد نفر انتخاب شدیم و بعد به اداره تئاتر رفتیم و من این حرفه را شروع کردم.
دیوان حافظ آینه زیست انسانی است
در ادامه محمدجعفر محمدزاده، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه ادبیات ضمن خواندن ابیاتی از شاهنامه فردوسی، اظهار داشت: «یلدا» به مفهوم تولد است. ما نه برای یک دقیقه تاریکی بیشتر، بلکه به جهت اینکه فردای یلدا یک دقیقه روشنایی بیشتر وجود دارد این شب را جشن گرفته و گرامی می داریم. «ابوریحان» یلدا را تولد نور یا خورشید نامگذاری کرده است و قدمت آن در گاه شمار خورشیدی به ۵۰۰ سال قبل از میلاد می رسد.
محمدزاده پیرامون خاصیت های شعر حافظ اظهار داشت: راز ماندگاری حافظ چیست که بعد از هفتصد سال همچنان همراه زندگی ما است؟ درباره ی زندگی او اطلاعات دقیقی در دست نیست اما هر چه می خواهیم درباره ی حافظ و پیرامون احوال او بدانیم، در دیوان او موجود است. درباره ی هیچ شاعری به اندازه حافظ کتاب، شرح و تفسیر نوشته نشده است. از او تنها پانصد غزل و پنج هزار بیت باقی مانده است، درحالی که شعرای مطرح دیگری، تعداد بیشتری از ابیات را از خود برجای گذاشته اند. یکی از دلایلی که سبب شده تا همگی ما با حافظ همذات پنداری نماییم، این است که او همچون یک آینه است که هر کس می تواند قامت خودرا در آن ببیند. دلیل این مساله ابن است که وی در شعر خود به «من »های مختلفی اشاره دارد.
محمدزاده با اشاره به خاصیت هایی که سبب ماندگاری شعر حافظ می شود، تاویل پذیری و تحمیل ناپذیری را همچون این خصایص دانست و اضافه کرد: می توان برداشت هایی مختلفی از این مفاهیم داشت. حافظ برمبنای فطرت عالم که برمبنای تضاد بنیان گذاشته شده است، به شاعری پرداخته و برای همین هم دیوان او مقبول عالم است. در شعر حافظ افراد مختلفی مد نظر هستند. همچون پیر دانا و فرزانه. نقطه مقابل این پیر فرزانه، سوفی است که دارای شخصیتی منفی می باشد. فرد دیگر، رند است که دارای شخصیتی سیال و شناور بوده و در دیوان حافظ معنایی متفاوت دارد و به مفهوم انسان درست، وارسته و بریده از تعلقات است که هر کس توانایی شناسایی او را ندارد.
در ادامه سخنانی از میرجلال الدین کزازی، شاعر و ادیب شناخته شده درباره ی عظمت ایران و ادبیات گفتاری زبان فارسی پخش گردید.
در ادامه تعدادی از کودکان به اجرای دف نوازی پرداختند و سپس فریبا متخصص به نمایندگی از نسل جوان، تفالی به حافظ زد. بعد از آن نیز این مراسم با حافظ خوانی کیخسرو دهقانی مورد پیگیری قرار|گرفت و علی جمالی از شاگردان استاد محمد موسوی با نواختن نی او را همراهی کرد.
در بخش پایانی این مراسم محمدجعفر محمد زاده اظهار داشت: جان هستی عشق است که در تمام پدیده ها حضور داشته و هستی تمام عالم به آن وابسته است. عشق در دیوان حافظ، در معانی مختلف و همچون هنر به کار رفته است. شاهنامه فردوسی نیز اثری است که برای هزاران سال زنده خواهند ماند و همگی باید قدر آنرا بدانیم. ما باید افتخار نماییم که در جهان، صاحب اثری همچون شاهنامه فردوسی هستیم.
بخش پایانی این مراسم در موزه سینمای ایران به اجرای ویدئو مپینگ بر روی این بنای تاریخی با موضوع «شب یلدا» اختصاص داشت.
۲۲۰۵۷
منبع: abitarh.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب