قوانینی که با سلیقه مدیران تغییر می کنند!
آبی طرح: یک عکاس خبری در ارتباط با محدودیت های موجود برای عکسبرداری در معابر عمومی عقیده دارد که قوانین موجود در این حوزه اغلب سلیقه ای هستند و با آمدن یک مدیر جدید تغییر می کنند؛ اما آیا آنچه این عکاسان را محدود کرده، قوانین موجود برای دریافت مجوز است؟ آیا این محدودیت ها باید در فضاهای عمومی بسته و باز وجود داشته باشند؟
محدودیت های عکاسان خبری و رسانه ای در تهیه گزارش های تصویری از سطح شهر یکی از مواردی شمرده می شود که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در ارتباط با دریافت مجوز لازم برای عکس برداری روزی قوانینی متولد می شوند که با آمدن یک مدیر جدید حیات شان تمام می شود.
در این رابطه و برای آگاهی از محدودیت هایی که دراین زمینه برای عکاسان وجود دارد، با وحید سالمی، عکاس خبری به گفت و گو پرداختیم تا نظر او را در این رابطه جویا شویم.
او درباره محدودیت هایی که برای یک عکاس خبری وجود دارد، به ایسنا اظهار داشت: «ببینید قانون کشورها با یکدیگر فرق می کند، بخشنامه های آنها باهم فرق می کند، رفتارهای دولتی ها فرق می کند و همین طور فرهنگ مردم هم با یکدیگر متفاوت می باشد.»
سالمی افزود: «اگر بخواهیم برمبنای قوانین کشور خودمان بررسی نماییم، بالاخره به تبع آن خواسته ای که دولتی ها شامل فضای دولتی و عمومی دارند، برای عکاسی فضای باز یا بسته در نظر می گیرند که عکاسی در فضای بسته عمدتا نیاز به مجوز دارد. حالا این که چقدر مبنای قانونی دارد یا خیر، نمی دانم.»
او با اشاره به این نکته که فضاهای نظامی به دلیلهای امنیتی نیاز به مجوز دارند، اظهار نمود: «فضاهایی مثل مترو عمومی محسوب می شوند؛ اما چون بسته هستند و قفل و کلید آن دست شهرداری است، باید از آن مجوز تهیه شود. ولی در فضاهای باز شهری عمدتا مشکل قانونی ای وجود ندارد؛ اما باز بسته به سلیقه مدیران تغییر می کند.»
سالمی افزود: «در سال هایی ممکنست عکاسی در بعضی معابر نیاز به مجوز نداشته باشد و در بعضی موارد ممکنست شما برای عکاسی در یک پارک نیاز به مجوز از شهرداری داشته باشید. اصولا قانون باید جامع، مانع و شدنی باشد. شما نمی توانید در فضای پارک برای عکاسی مجوز بخواهید؛ چون امروزه همه مردم موبایل و دوربین دارند و عملا اجرای قانون شدنی نیست.»
این عکاس خبری همین طور اظهار نمود: «جایی که اجرای قانون شدنی نباشد، قانون گذار دیگر قانون نمی گذارد. بدین سبب فضای پارکی و شهری اصولا دیگر مجوز نمی خواهند؛ اما بسته به سلیقه مدیران این مورد تغییر می کند. از نظر قانونی من واقعا نمی دانم دیگر متن صریح قانون چه چیزی می گوید؛ ولی اصولا و علی القاعده حداقل فضاهای باز نباید نیازی به مجوز داشته باشند.»
سالمی درباره عکاسی در فضاهای بسته اظهار داشت: «فضاهای بسته هم نباید قاعدتا نیازی به مجوز داشته باشند؛ چون امروزه همه مردم موبایل دارند و می توانند عکسبرداری کنند. وقتی امکان کنترل این مساله وجود ندارد، دیگر نباید مجوزی بخواهند. بخصوص کسانی که کارت خبرنگاری دارند و حداقل از یک فیلتر رد شده اند و یک روزنامه یا سایت خبری به آنان مجوز داده است؛ ولی خب این موارد بیشتر سلیقه ای هستند.»
او با تبیین علت نیاز داشتن به مجوز در فضاهای نظامی اظهار داشت: «مسائل امنیتی در این روزها و با این وضعیت تکنولوژی عملا منتفی است. منتها فضاهای نظامی چون فضاهای بسته ای هستند و عمومی به آن معنا نیستند، تکلیفشان مشخص است و این که امنیت ملی باید در این مواقع لحاظ شود و مشخص است که نیاز به مجوز دارد؛ ولی فضاهای دیگر نیاز به مجوز ندارد و من بعید می دانم قانون خاصی وجود داشته باشد.»
او افزود: «اگرچه اگر کسی بخواهد استناد کند، می تواند لابه لای هزاران قانونی که در کشور وجود دارد، موردی را پیدا کرده و برمبنای آن محدودیت بوجود آورد. اما چنانچه اشاره کردم این مسائل اغلب سلیقه ای هستند.»
سالمی همین طور اظهار داشت: «زمانی یک مدیر می آید و همه چیز را آزاد می گذارد و هیچ مشکلی نیست؛ اما زمانی هم فضا خیلی بسته نگه داشته می شود. برای مثال زمانی که ما برای عکاسی از زیارتگاه ها می رفتیم، عکاسی کردن خیلی سخت بود و مجوزهای عجیب و غریب نیاز داشت؛ ولی خب هم اکنون دیگر خیلی آسان تر شده و با یک هماهنگی خیلی مختصر اجازه عکاسی هست.»
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب