من حسین چی ام پرتره ی علی سلیمانی به روایت خودش کتاب «من حسین چی ام» که بتازگی به همت پژمان عرب پخش شده، پرتره ای از زندگی، خاطرات و تجربیات مرحوم علی سلیمانی، بازیگر سینما و تلویزیون است که خرداد امسال در اثر مبتلاشدن به کرونا از دنیا رفت. به گزارش آبی طرح به نقل از ایرنا کتاب من حسین چی ام؛ زندگی، خاطرات و تجربیات مرحوم علی سلیمانی، بازیگر سینما و تلویزیون، به تلاش پژمان عرب و توسط انتشارات راه یار چاپ و روانه بازار نشر شد. بنابراین گزارش، پژمان عرب در بخشی از مقدمه اش درباره نگارش این کتاب این طور نوشته است: یادم است نخستین بار اختتامیه چهارمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار بود که مرحوم علی سلیمانی را دیدم. قرار بود بابت بازی در فیلم لکه تقدیر شود. همان شبی که پاسداشت مرحوم فرج الله سلحشور هم بود. در لابی سینما فلسطین، تعداد زیادی مردم، دورش حلقه زده بودند و با او مشغول صحبت بودند و او هم با انرژی و شاداب سخن می گفت. چیزی که در ذهنم مانده «سلیمانی واقعا چقدر مردمی است!. آن خاطره خوش گذشت. سالی یکی دوبار در روزهای جشنواره عمار یا در حسینیه هنر، سلیمانی را می دیدم، باز همان قدر پرحرارت و پرشور، صمیمی و مردمی. ۲۱خرداد که خبر درگذشتش را شنیدم، فوری به حامد بامروت نژاد، تهیه کننده سریال «وضعیت زرد» - که همان ماه ها، علی سلیمانی برایش جلوی دوربین رفته بود - پیام دادم که حامد، خبر راست است؟! از شوک از دست دادن همکار و رفیق مان مرحوم محمدسرور رجایی - نویسنده خوش اخلاق و باذوق افغانستانی - بیرون نیامده بودیم که این خبر، باردیگر کاممان را تلخ کرد. این کتاب شروعی است تا خانواده، دوستان، نزدیکان و همکارانش ترغیب شوند خاطراتشان را از مرحوم سلیمانی، بیشتر و بیشتر بگویند. عرب در این کتاب می نویسد: سلیمانی ای که از سفر به چزابه رسول ملاقلی پور تا تنگه ابوقریب بهرام توکلی تا ده ها کار سینمایی، تلویزیونی و تئاتر و حتی راهپیمایی عظیم اربعین، حرف و خاطره دارد. نمی دانم خاطراتش ضبط شده است یا نه. ولی هرچه بیشتر گفتگوها و یادداشت هایش را می خواندم چند شاخصه از شخصیت وی برایم پررنگ تر می شد؛ هنرمندی پرکار، سرشار از امید و انگیزه، مردمی، عاشق خانواده، دغدغه مند و.... سلیمانی هنوز همان بچه جوادیه است صمیمی، ساده و دلنشین که صادقانه با مخاطبانش حرف می زند. شاید وجه پنهان شخصیت سلیمانی عزیز که برای خیلی ها هنوز هم پنهان باشد، صاحب نگاه و تفکر و اندیشه و پخته بودن اوست؛ افسوس که درباره این بعدش، کمتر با او گفتگو شده است. امیدوارم که خودش در جایی نوشته باشد درباره نگاه زیبا و غنی اش به هنر، هنرمند و جامعه اش. این کتاب، گزیده ای است از بین صدها گفتگو و یادداشت های شفاهی مرحوم علی سلیمانی. بطور قطع هنوز هم مصاحبه ها و متن های بیشتری از او هست که امیدوارم با همراهی و همکاری بیشتر خانواده محترم و دوستانش، چاپ های بعدی کتاب غنی تر شود. امید دارم این تلاش اندک مورد قبول آن اقایی قرار بگیرد که سلیمانی عزیز با افتخار جلوی دوربین برایش اشک می ریخت و می گفت «من حسین چی ام». بنابراین گزارش، کتاب من حسین چی ام که گردآوری و تدوین آن برعهده پژمان عرب بوده، در ۲۱۴ صفحه، شمارگان ۱۰۰۰نسخه توسط انتشارات «راه یار» انتشار یافته است. مرحوم علی سلیمانی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، بر اثر مبتلا شدن به کرونا، ۲۱خرداد سال جاری درگذشت. سلیمانی متولد سال ۱۳۴۹ و دانش آموخته بازیگری از دانشگاه آزاد بود و در هر سه حوزه تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت می کرد. بازی در سریال هایی چون وضعیت زرد، روزهای آبی، پایتخت ۴ و وضعیت سفید و فیلم هایی همچون سفر به چزابه، تنگه ابوقریب، یک وجب از آسمان، قارچ سمی و... بخشی از کارنامه هنری مرحوم علی سلیمانی است.