تعرض به اصحاب رسانه تا كی؟
آبی طرح: اصحاب رسانه به فراخور حرفه درگیر اخبار تلخ و شیرین هستند و ذیل سایه این اخبار با شادی مردم می خندند و با گریه آنها می گریند، هر چند بار سنگین انتشار خبر و عکس را برعهده دارند و گاه در وضعیت خطرناک و ناامن قرار می گیرند، اما هیچ گاه از وظیفه حرفه ای خود روی گردان نمی شوند.
اصحاب رسانه از جنس مردم هستند، زبان آنها زبان مردم، چشم آنها چشم مردم و قلم آنها قلم مردم و مسئولان است. شاید در نگاه اول تصور شود که جنس کار خبر سخت و خشن است اما در پشت این کار به ظاهر سخت، قلب های مهربانی می تپد که با چشمانی خیس وقایع را در تاریخ ثبت می کنند.
شاید لازم باشد برای ادای حق مطلب به خاطراتی کوتاه از عرصه خبر و عکس اشاره شود. بعنوان یک شهروند در جایگاه خبرنگار هیچ گاه روز خاکسپاری جان باختگان آتش سوزی مسجد ارگ تهران را که در بهمن سال ۸۳ صورت گرفت را فراموش نمی کنم.
این مسجد در دهه اول محرم و همزمان با برگزاری نماز جماعت صورت گرفت بنا بر این قربانیان بسیاری داشت که اغلب آنها زنان و کودکان بودند، روزی که این عزیزان قرار بود به خاک سپرده شوند، همراه عکاس ایرنا به محل دفن آنها در بهشت زهرا(س) رفتیم، آن روز گویا عاشورای دیگری به پا بود، کودکانی که به همراه مادران خود به خاک سپرده می شدند یا مادرانی که فرزند کوچک خودرا به خاک می سپرد، کودکانی که لباس سیاه به تن کرده و مرگ پدر یا مادرش را باور نداشتند.
صحنه های دردناک آن روز با لنز دوربین عکاسان ثبت و اتفاقات تلخ آن روز با قلم خبرنگاران در حالی ثبت می شد که چشمان اصحاب رسانه نمناک بود، آن روز خبرنگاران و عکاسان همراه با مردم ایران گریستند، لنز دوربین عکاس ما از قطرات اشکش خیس شده بود و توان گرفتن عکس از این لحظات دردناک را نداشت، قلم در دستان خبرنگاران خشکیده بود و یارای نوشتن نداشتند اما با این همه وقایع آن روز توسط اصحاب رسانه ضبط و ثبت گردید.
این است که می گوییم، اصحاب رسانه با خنده مردم می خندند و با گریه آنها می گریند. روزی که شبنم کودک ۶ ساله لوازم مدرسه اش را خریداری نموده بود و ذوق رفتن به مدرسه داشت، والدینش هیچ گاه فکر نمی کردند که کودکشان آخرین بازی های کودکانه اش را در ذهن همبازی هایش به یاگار می گذارد.
شبنم وقتی درحال بازی با دوستانش بود به زمین می خورد اما باردیگر بلند می شود و به بازی ادامه می دهد شب هنگام که پدرش از سرکار باز می گردد به بغل پدر رفته و به او می گوید که چگونه بازی کرده و به زمین افتاده، در همین حین ناگهان شبنم بی حال شده و نقش بر زمین می شود. پدر و مادر نگران، فرزند خودرا به بیمارستان می رسانند، پزشک می گوید این کودک گرفتار یک کلاف مغزی مادرزادی است که این ضربه سبب شده این کلاف خودرا نشان دهد، پزشکان به والدین شبنم می گویند، این دخترک گرفتار مرگ مغزی شده و امیدی به زنده بودن او نیست اما می توانند با اهدای اعضای بدن او به کودکان دیگر زندگی ببخشند.
حدود ۱۵ سال این اتفاق رخ داد و من و عکاس ایرنا برای به تصویر کشیدن لحظات سخت وداع والدین با فرزندشان به بیمارستان امام خمینی (ره) رفتیم. قرار بود با والدین این کودک، صحبت کرده و شبنم را برای پیوند اعضای بدنش تا اتاق عمل بدرقه نماییم.
وقتی بعنوان خبرنگار به همراه عکاس به اتاقی رفتیم که قرار بود پدر و مادرش برای آخرین بار کودکشان را ببیند و او را بدرقه کنند، اشک امانم نمی داد، وداع مادر با این کودک و وداع پدر به قدری غم انگیز بود که قلبم فشرده شده بود. همکار عکاس نیز با کمال خونسردی عکاسی می کرد و پیش خود می گفتم چطور می تواند این صحنه های غم انگیز را به تصویر بکشد. آن لحظات تلخ گذشت و من با چشمانی قرمز و اشکبار سوار خودرو شدم و منتظر عکاس ماندم که سوار خودرو شود، عکاس ایرنا وقتی وارد خودرو شد و چند دقیقه ای گذشت، دیدم دستانش را بر روی چشمانش گرفته و با صدایی بلند گریه می کند.
وقتی از او پرسیدم با این احساسات عمیق چطور بدون هیچ نوع واکنشی عکاسی می کردی، در جوابم گفت، در آن لحظه می خواستم بهترین عکس ها را از شبنم ثبت کنم تا مردم بدانند چه فرشته های کوچکی در کره خاکی زندگی می کنند که آمده اند فقط زندگی ببخشند. و پس از آن باز گریه بود و گریه.... از اینگونه حوادث بسیار است و اگر قرار باشد همه خاطرات یک خبرنگار ثبت گردد نیاز به تدوین کتابی است که در این گزارش نمی گنجد.
عکاسان و خبرنگاران از اقشار پر دغدغه و همین طور لطمه پذیر جامعه هستند، این قشر در همه مناسبات خبری از درد مردم می گویند و از مسئولان پاسخ می خواهند اما وقتی نوبت آنها می شود تا از حق و حقوق خود بگویند، گویا گوش شنوایی وجود ندارد و لنز ها از حرکت ایستاده و قلم ها خشک شده اند.
طی یک ماه اخیر خبرهایی در رسانه ها منعکس شد که حکایت از مظلومیت این قشر داشت. از شکستن انگشت یک خبرنگار گرفته تا ضرب و شتم یک عکاس خبری و ورود ۲۱ ضربه چاقو به بدنش.
یک روزنامه نگار فعال در زمینه شهری برای تهیه گزارش از روند واکسیناسیون به یکی از این مراکز رجوع کرد تا ضمن هماهنگی های لازم و ارائه کارت خبرنگاری، با مسئولان مرتبط مصاحبه کند اما هنگام خروج با برخورد حراست یکی از دانشگاه های وابسته به وزارت بهداشت، مواجه می شود و از او می خواهند همه مکالمات ضبط شده را پاک کند که پس از مقاومت از جانب وی، با برخورد فیزیکی نیروی حراست روبه رو شده که منجر به لطمه دیدگی جسمی و شکستگی یکی از انگشتان دست این خبرنگار می شود.
در حادثه دلخراش دیگری که چند روز گذشته صورت گرفت 🔹زورگیران بعد از وارد کردن ۲۱ ضربه چاقو به یک عکاس خبری، لوازم همراه وی همچون دوربین عکاسی، لنز عکاسی و لپ تاپ را به سرقت بردند.
این عکاس خبری، بمنظور حضور در یک برنامه در استان مازندران در ترمینال آزادی سوار یک ماشین شخصی می شود. راننده این خودرو در بزرگراه آزادگان به سمت جاده احمدآباد مستوفی تغییر مسیر می دهد و لحظاتی بعد سه نفر از سرنشینان با سلاح سرد مبادرت به زورگیری از دو سرنشین دیگر خودرو می کنند.
انجمن صنفی عکاسان خواهان دستگیری عاملان حمله به عکاس خبری شد
انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران نسبت به این اتفاق واکنش نشان داد و با صدور اطلاعیه ای خواهان دستگیری عاملان حمله به «محمد دلکش» عکاس خبری شد که با ۲۱ ضربه چاقو، مورد حمله خونین زورگیران قرار گرفت.
در بیانیه انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران آمده است: خبر هولناک حمله به عکاس خبری که برای پوشش برنامه خبری عازم رامسر بود، جامعه عکاسی خبری کشور را در شوک و بهت سنگینی فرو برد. «محمد دلکش» از عکاسان با سابقه و خوشنام رسانه ای کشور در راه سفر کاری به رامسر که باتوجه به محدودیت های به وجود آمده بواسطه همه گیری کرونا با وسیله نقلیه بین شهری انجام شده بود، مورد حمله وحشیانه دزدان به ظاهر مسافرکش بین شهری و به هدف خوردن ۲۱ ضربه چاقو قرار گرفته و تمامی ابزار کاری او شامل دوربین، لنزها و گوشی همراهش، به سرقت رفته است.
در ادامه آمده است: تعرض و سرقت از فعالان رسانه ای و خصوصاً عکاسان خبری که به اقتضای حرفه خود می بایست همیشه دوربین و تجهیزات عکاسی به همراه داشته باشند با وجود این که تازگی ندارد ولی این حد از قساوت و حمله با چاقو و وارد کردن ۲۱ ضربه که هر کدام از آن ضربه ها می توانست اتفاق غیر قابل جبرانی را رقم بزند، اگر نگوییم بی سابقه که کم سابقه بوده و ممکنست در صورت عدم جدیت در پیگیری و برخورد با عاملین این اقدام وحشتناک برای هر کدام از فعالین رسانه اتفاق بیفتد.
انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران اشاره کرد: این انجمن ضمن ابراز تأسف از حادثه ای که برای این عکاس خبری کشور پیش آمده است، از مقامات انتظامی استان انتظار دارد در کوتاه ترین زمان ممکن با ورود و پیگیری این حادثه هر چه زودتر عاملین حمله وحشتناک شناسایی و دستگیر شوند. چونکه هر گونه کوتاهی و عدم پیگیری در این مورد، متجاوزین و دزدان را جسورتر خواهدنمود. بی شک اینگونه تعرض های صورت گرفته خللی در تلاش فعالان رسانه ای کشور در جهت اطلاع رسانی و آگاهی بخشیدن به جامعه بعنوان قسمتی از ارکان دموکراسی کشور به خصوص در این ایام حساس و تعیین کننده انتخابات ریاست جمهوری کشور ایجاد نخواهد کرد ولی همراهی و پیگیری ارگان های ذیربط امنیتی و انتظامی کشور می تواند تا حدود زیادی از تکرار این حوادث ناگوار پیشگیری کند.
پلیس پیگیر دستگیری عاملان حمله به عکاس خبری است
براساس کسب اطلاع خبرنگار ایرنا، یک منبع مطلع در پلیس دراین زمینه اظهار داشت: در امتداد شکایت این عکاس پرونده تشکیل شده است و ساز و کارهای لازم برای شناسایی و دستگیری عاملان این اتفاق در دست رسیدگی و پیگیری است.
وی اضافه کرد: بمحض دستگیری و شناسایی این افراد، اخبار لازم در اختیار رسانه ها قرار می گیرد.
جهان پیرامون ما همیشه نیازمند انسان هایی است که حقیقت را با قلم یا عکس به تصویر بکشند، دنیای پیچیده اطلاعات نیز با قلم و تصاویر اصحاب رسانه معنا می یابد، بیایید، این قاصدک های مردمی را دریابیم....
از: معصومه نیکنام
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب